Jef Cornelis

Jef Cornelis (België, 1941) studeerde aan de Nederlandse Filmacademie in Amsterdam waar hij in 1961 zijn diploma behaalt. Hij keert terug naar België waar hij aan de slag zou gaan bij de Belgische Radio- en Televisieomroep (BRT). In 1963 krijgt hij de kans om als assistent van Mark Liebrecht een tv-adaptatie van de opera Parking te maken. Vervolgens regisseert hij een televisiedocumentaire over het Kasteel Alden Biessen, en volgen nog twee documentaires over historische gebouwen waaronder Abdij van Park Heverlee (1964). Met architectuurcriticus Geert Bekaert vormde hij in de jaren daarna een productieteam dat samen een aantal films maakt rond architectuur en stedenbouw, waaronder De straat (1972) en Rijksweg N1 (1978).

Vanaf het moment dat Georges Adé zich aansluit bij het productieduo maken ze eind jaren zestig en begin jaren zeventig verschillende kortfilms over kunst voor televisie, zoals onder andere Sonsbeek buiten de Perken (1971) en Documenta V (1972).  Eind jaren zeventig en begin jaren tachtig maakt Cornelis een aantal films over Vlaamse en Nederlandse schrijvers waaronder Daniël Robbrechts (1981) en Jacq Vogelaar (1981).

Vanaf 1982 maakt hij verschillende items voor het actualiteitenprogramma Kunstzaken. Ijsbreker, misschien wel het grootste project dat door Cornelis werd bedacht, was een maandelijks live kunstprogramma dat begin 1983 van start ging en twee jaar zou lopen. In de jaren daarna maakt hij nog een aantal films over de beeldende kunsten (o.a. Paris Biennale (1985) en Münster Sculpture Projects (1987)) om in 1988 terug te keren naar live televisie met Container, dat na een jaar en na veel kritiek werd stopgezet. Zijn latere werk maakte hij veelal samen met filosoof Bart Verschaffel, en socioloog Rudi Laermans (Voyage à Paris (1993) en Brussel, scherven van geluk (1995)).

In 1998 moet Jef Cornelis de BRT met vervroegd pensioen verlaten en komt er een eind aan zijn enorm productieve carrière die vier decennia beslaat waarin hij een oeuvre heeft opgebouwd met meer dan honderd films.

Aan de hand van brieven van beroemde bezoekers van Parijs — Charles Baudelaire, Walter Benjamin, Rainer Maria Rilke — wordt het magische beeld van de lichtstad verbonden met dat van het banale consumentisme. Een beeldessay over kijken en bekeken worden in een Parijs met vele gezichten.

Rijksweg N1 verbindt Antwerpen met Brussel maar scheidt tevens de werelden aan weerskanten van de verkeersader. Met grootse ensceneringen wordt de impact verbeeldt die de eerste nationale weg in België heeft gehad.

Een lofzang op wat de straat ooit was, als open plek waar gewoond, geleefd en gespeeld werd. Maar tegelijk ook een striemend betoog tegen de straat die tot zuivere verkeersruimte is ontaard.

Een portret van de Norbertijnenabdij in Heverlee, gemaakt voor televisie. De camera glijdt langs muren en balustrades, schrijdt behoedzaam op trappen en brengt het dagelijks leven van de paters in beeld.

Subscribe to Jef Cornelis