Stijn Coninx (1957) studeerde in 1980 af als regisseur aan het RITCS in Brussel met een documentaire over Raoul Servais. Hij begon zijn filmcarrière als assistent-regisseur, onder andere bij Dominique Derudderes Crazy Love. Vanaf 1987 regisseerde hij veertien langspeelfilms, die regelmatig geselecteerd werden voor en bekroond werden op nationale en internationale festivals. Al vroeg in zijn carrière ontwikkelde Coninx een sterke band met komedie. Zo werkte hij nauw samen met Urbanus, de populaire Vlaamse komiek, zanger en acteur. Deze samenwerking leverde twee grote publieksfilms op die een belangrijke rol speelden in de Vlaamse filmgeschiedenis: Hector (1987) en Koko Flanel (1990). In 1992 waagde hij zich met Daens aan een drama, dat veel succes kende en zelfs genomineerd werd voor de Oscar voor Beste Internationale Film. Deze films staan in de top tien van grootste Belgische bioscoopsuccessen. Coninx werd na Daens in de adelstand verheven en kreeg de titel van baron. Hij werd ook hoogleraar en later even artistiek directeur van het RITCS en docent aan het INSAS. Later regisseerde hij biografische films over verschillende markante figuren, zoals de jonge avonturierster Heleen van der Laan en triatleet Marc Herremans. In 2018 draaide hij Niet schieten, een film die de bijzonder gewelddadige overval in 1985 op een supermarkt in Aalst door de Bende van Nijvel reconstrueert en toont welke impact die had op een jonge getuige.