Thierry Zéno werd op 22 april 1950 geboren in Namen. Hij studeerde in 1973 af aan het IAD in Brussel als regisseur. Na zijn middellange film Bouche sans fond ouverte sur les horizons (1971), portret van de schilder Georges Moinet, verwierf Zéno bekendheid met Vase de noces (1974). Hij realiseert dit unieke werk op 24-jarige leeftijd. De cineast toont het dagelijkse leven en de rituelen van een kluizenaar en zijn dieren. Hoewel de film wordt geprogrammeerd op diverse festivals, met name in Cannes in 1975, stuit de film ook op felle weerstand. Na Death in California, a Gentle Exit (1978) en samen met Les Hmong et la mort (1980), brengt Des morts (1979) een nieuwe cinematografische schok teweeg. Zéno toont de dood van heel nabij en registreert met zijn camera datgene wat he menselijk oog niet kan (of wil) waarnemen. Hij filmde ook verscheidene portretten van kunstenaars, zoals de schilder Félicien Rops, de schrijver Eugène Ionesco en de beeldhouwer Olivier Strebelle. Na zijn filmloopbaan ontwikkelde hij zich meer als beeldend kunstenaar, en zet hij zich ook voor het kunstonderwijs. Hij stichtte een afdeling film en later video op aan de Academie voor tekenkunsten en visuel kusten van Sint-Jans-Molenbeek (waarvan hij eveneens een tijd lang directeur is), tot hij op 7 juni 2017 overlijdt.