Elk jaar steken duizenden Marokkanen de straat van Gibraltar over om zo illegaal Spanje binnen te komen. Filmmaakster Yasmine Kassari, die naar het zuiden van Spanje trok om hun situatie te onderzoeken, toont hoe mensen verstrikt kunnen raken in hun dromen over een eldorado dat niet bestaat. Ze leiden een ellendig en clandestien bestaan, totaal buitengesloten uit de Spaanse maatschappij. Hun verhalen worden gelardeerd met verzen van een Palestijnse dichter, waardoor de film een poëtische dimensie krijgt en zo de loutere getuigenis overstijgt. Sommige van deze mannen – zij die niet wenen – zien heel duidelijk waarom ze Marokko hebben verlaten: ze beschrijven hoe krachtig het verlangen kan zijn om te vertrekken en hoe radeloos van heimwee men wordt wanneer men ver weg is. Deze mannen hebben begrepen dat hun dromen alleen hun eigen verlangens weerspiegelden en dat, waar men ook is, het gras altijd groener is aan de overkant.
Elk jaar steken duizenden Marokkaanse mannen de Straat van Gibraltar over om illegaal Spanje te bereiken. Deze documentaire overstijgt de loutere getuigenis en analyseert met helderheid en poëzie de redenen die hen ertoe hebben gedreven om hun geboorteland te verlaten.
Elk jaar steken duizenden Marokkaanse mannen de Straat van Gibraltar over om illegaal Spanje te bereiken. Deze documentaire overstijgt de loutere getuigenis en analyseert met helderheid en poëzie de redenen die hen ertoe hebben gedreven om hun geboorteland te verlaten.