In deze eerste video van de beroemde reeks Children's Games probeert een jongen een plastic fles een steile weg op te schoppen en wordt hierbij uitgedaagd door de zwaartekracht, een zigzaggend pad en een hond.
In de reeks Children's Games portretteert Francis Alÿs kinderspelen over de hele wereld, sinds 1999. Deze collectie, ondertussen bijna veertig video’s rijk, biedt een intiem en politiek-filosofisch perspectief op de universele verbanden die door spel worden getekend. De video’s tonen de ingenieuze manieren waarop kinderen alledaagse voorwerpen – zoals stoelen, munten en stenen – gebruiken als basis voor hun verbeelding. Door creativiteit en een onuitgesproken vriendschapsband krijgen alledaagse voorwerpen een nieuwe, symbolische betekenis.
Children's Game #1: Caracoles is de eerste video in de reeks en toont een jongen die een plastic fles een steile weg op schopt.
“Terwijl volwassenen spraak gebruiken om ervaringen te verwerken – terwijl volwassenen spreken –, spelen kinderen om de realiteit die ze tegenkomen te assimileren. Hun spelletjes imiteren, bespotten of tarten de regels van de volwassen maatschappij die hen omringt. Spelen kan hen ook helpen omgaan met traumatische ervaringen zoals oorlogservaringen door een simulacrum van het echte te creëren en de dramatische omstandigheden om hen heen om te zetten in een meer fictieve, ludieke wereld. Maar het magische aan een kinderspel is dat het geen geheimen heeft, “het is alles wat er is”. Wij als volwassenen zouden trouw moeten blijven aan het kind dat we ooit waren; onthoud en vertrouw dat moment, het meest kostbare van ons bestaan.”
Francis Alÿs
