Een poëtisch portret van Giorgi Shakhsuvarian, een Armeense bokscoach uit Tbilisi. Al enige tijd gevestigd en werkzaam in België, bereidt hij een jonge bokser voor om Europees kampioen te worden. De film verweeft het gevoel van afstand, een vlottende ervaring van tijd en ruimte en de choreografie van het boksen.
Inside the Distance is een poëtisch portret van Giorgi Shakhsuvarian, een Armeense bokscoach uit Tbilisi. Al enige tijd gevestigd en werkzaam in België, bereidt hij een jonge bokser voor om Europees kampioen te worden. De film verweeft het gevoel van afstand, een vlottende ervaring van tijd en ruimte en de choreografie van het boksen.
“Het is dit gevoel van ontheemding, van een nooit volledig thuishoren", dat weerklinkt in Elias Grootaers’ documentaire. “Menselijke figuren lossen op in een spel van schaduwen en silhouetten, waar ze aarzelen tussen werkelijke aanwezigheid en virtuele afwezigheid.”
Stoffel Debuysere
““Zal mijn hart groot genoeg zijn om de afstand te overbruggen?” horen we hem vragen terwijl hij de wereldkaart afmeet met zijn vuist, zich voorbereidend op een terugkeer naar zijn thuisstad na dertien jaar afwezigheid. Het is dit gevoel van ontheemding, van een nooit volledig thuishoren, dat weerklinkt in Elias Grootaers’ Inside the Distance. Ruimtes verstrooien en vermenigvuldigen zich in patronen van lijnen en punten, zonder nog centrum van rand te kunnen onderscheiden. Menselijke figuren lossen op in een spel van schaduwen en silhouetten, waar ze aarzelen tussen werkelijke aanwezigheid en virtuele afwezigheid. Alsof het spel van kadreren en maskeren, van fragmenteren en vermenigvuldigen, een aanhoudende toestand evoceert waarin lichamen nooit echt ‘thuis’ zijn. Misschien stemt deze verkenning van filmische ruimtes waar identiteit en temporaliteit onzeker worden uiteindelijk overeen met de ervaring die een vriend van Giorgi omschrijft als “drijven door het leven”: een poëtica van verschuivingen.”
Stoffel Debuysere
“Die collagevorm zit ook in de documentaire zelf, een werk van lange adem waarin we fragmenten uit Shaksuvarians bestaan te zien krijgen: zijn trainingen en kampen met Junior Bauwens, de telefoongesprekken met zijn zoon, de nieuwe ontmoeting met zijn familie in Georgië. […] Het is een beetje een verbrokkeld proces geweest, besluit Grootaers. ‘Maar dat was ook een beetje de insteek van de film: net zoals de collages aan de muur van zijn vroegere appartement en de collages die zijn trainingsschriftjes zijn, is de film dat ook een beetje. Op het einde van de film zegt Giorgi tegen zijn zoon: “Jij bent niet jij”. Waarmee hij bedoelt: elke mens is een collage, een samenstelling van verschillende elementen, misschien wel zonder kern. Dat idee van de mens als collage, dat vind ik een heel mooie manier om naar de wereld te kijken.’”
Edwoud Ceulemans
